Museum Catharijneconvent
Mijn ex werd onlangs dakloos omdat hij verplicht via de bank zijn huis moest verkopen. Zijn baan en zelfrespect was hij al kwijt. Daarna was het wachten op een plekje bij het Leger des Heils. Na drie nachten op straat te hebben gezworven, klopte hij bij ons aan. We hebben hem onderdak gegeven totdat hij bij het Leger des Heils terecht kon. Ik was blij dat ik iets voor hem kon doen. Ik wil niet dat de vader van mijn kinderen op straat slaapt. Ik wens hem het beste. We kunnen op elkaar rekenen, als het erop aan komt. Dat is onbetaalbaar en een goed voorbeeld voor onze kinderen. Zwerven is leuk als vakantiebesteding of als experiment. Een mens heeft een plek nodig waar hij veilig is.
Zijn verhalen vanuit de opvang zijn schrijnend en inspirerend. Hij weet van ‘medebewoners’ hoe en waar je een autokraak kan plegen en nog wat andere manieren om je portemonnee te vullen. Alleen arme mensen zijn met geld bezig. In onze consumptiemaatschappij gaat geld voor de mens. Mensen hebben het nakijken.
We hadden thuis geleerd eerlijk te zijn. Mensen direct om me heen vragen me weleens of ik zou stelen? Toen ik nog deel uitmaakte van een tweeverdienersstel met drie kleine kinderen is die vraag mij nooit gesteld.
Je geld of je leven. Ik schaam me diep voor mijn armlastige situatie. Het doet iets met je eigenwaarde. Heb ik iets verkeerd gedaan of heb ik gewoon pech gehad? Die fase ben ik voorbij. Ik heb recht op een leuk leven en zet nu in op mijn talenten.
Ik was de gulle gever, nu ben ik ontvanger. Ik zegen mensen die mij iets extra’s geven. Tegelijkertijd is het een pijnlijk moment: ik ben niet in staat mijn eigen broek op te houden.
Mijn dochter flipte toen ze hoorde dat ik niet meer kon pinnen. Pa in de puree, maar ma ook was een stap te ver. Door geldgebrek vallen er andere uitdagingen op je matje.
Sinds kort zegen ik de fysieke munten en briefjes. Mijn kale versleten portemonnee heb ik vervangen voor een nieuw hoopvoller exemplaar. Ik had niets met geld, dus had geld ook niets met mij. Op die nieuwe mindset ga ik vertrouwen. En ik heb een wensput in mijn voortuin gegraven.
Door de publicatie van mijn boek De nieuwe arme, weet ik dat ik vele lotgenoten heb die in hetzelfde schuitje zitten. Ze noemen me moedig en dapper dat ik me kwetsbaar op durfde stellen. Dat geeft mij kracht om door te gaan. Allemaal mensen die niet durven zeggen dat ze geldgebrek hebben en de schijn ophouden naar de buitenwereld toe. In onze zogenaamde luxe tweeverdienerswijk bevindt zich heel wat financiele ellende achter de voordeur. Veel meer dan ik kon bevroeden.
Door allerlei externe factoren zijn wij, ooit de kansrijken in de samenleving, de nieuwe kans-armen geworden. Te oud en te duur. Jan Modaal is de Nieuwe Arme. Een baan op HBO-niveau zou het geldprobleem acuut en structureel verhelpen. Kom daar maar eens om anno 2014.
Het afgelopen jaar heb ik alles aangegrepen om mezelf mentaal weer op de rit te krijgen. Ik gun mezelf het beste. Er is genoeg voor iedereen. Ik wens u een gezond en (financieel) voorspoedig 2014!
Kijk hier voor meer informatie over het boek De nieuwe arme van Sascha Meyer.
