Hans
Ik zit op dit moment op een zolderkamer in de Hautes Pyreneés in de buurt van Marciac. Deze kamer is het domein van een 16 jarige extreem moeilijke jongen, althans volgens zijn moeder.
De computer ligt volledig open en het toetsenbord rammelt aan alle kanten.
Damien is een liefhebber van Metal muziek, wat dit dan ook mag zijn.
Wat is er gaande? Eergisteravond arriveerde ik bij Anne-Marie Laucand du Sartre; klinkt erg deftig. Een kleine vrouw van 60 jaar; zo fel alsmaar zijn kan.
Toen ik haar vroeg of zijzelf al eens naar Santiago was geweest kreeg ik een stortvloed van woorden en verwijten over me heen. Wie moest hier dan de boel onderhouden, verbouwen, de gasten ontvangen etc.
Anne-Marie kan in ieder geval goed koken.
's Morgens bij het ontbijt had ik allang door dat ze ADHD heeft, extreem hyperactief en tegen een crisis aan. Ze zit midden in een verbouwing van het grote huis, dat gekenmerkt wordt door een samenraapsel van meubelen, bedden etc. En door een magnifiek uitzicht, met grond van 7 hectaren.
Ik heb aangeboden om enige dagen hier te blijven om het een en ander te klussen.
Ook uitermate goed voor mijn Frans want als ze begint houdt ze voorlopig niet op.
Gisteren in de tuin gewerkt; eerst kruiwagens met kleefkruid uit de tuin verwijderd en daarna met de grasmaaimachine aan de slag.
Gisteravond kwamen twee pelgrims logeren. Dus extra stress voor Anne Marie die ook nog gaas voor de omheining moest ophalen.
Eén knul van 26 uit New York die in Parijs een twee jarige opleiding voor theater heeft gevolgd en in september in Berkeley verder gaat studeren voor regisseur. De ander eigenaar van een chambre d'hôte in Beziers.
Talloze liederen werden tijdens de avondmaaltijd gezongen......
En Anne-Marie speelde vervolgens nog een acte uit een toneelstuk waar ze met de plaatselijke toneelclub voor aan het repeteren is.
Vanmorgen was ze totaal op van de zenuwen.... Haar zoon komt het weekend thuis en dat veroorzaakt de nodige spanningen. Het zal mij benieuwen.....
Vanmorgen een kamer geschilderd zodat de echte bouwvakker maandag weer verder kan.
Kortom; het leven van een pelgrim is niet alleen onderweg verrast worden door andere mensen die je wat geven, maar het is ook geven binnen de mogelijkheden die ikzelf heb!!
Jullie kunnen je waarschijnlijk wel voorstellen dat ik hier geniet. Hoelang ik hier blijf zie ik wel. Ik hoef niets, dat is alleen maar fijn.
Tot een volgende keer;
Hans
30 april
Beste mensen,
Koninginnedag in Nederland.
J'en ai marre; heel netjes vertaald: ik heb er genoeg van. Morgenochtend de rugzak oppakken en verder trekken!
Het is dat ik een heel meegaand type ben - dat is toch zo?- anders was het hier al lang oorlog geweest tussen Anne-Marie en mij.
In Frankrijk heeft men het supersonische vliegtuig Concorde ontwikkeld evenals de hogesnelheidstrein TGV; Anne-Marie is van hetzelfde kaliber!
Dat begint 's morgens vroeg en gaat door tot 11 uur 's avonds. Je hoeft geen begenadigd schrijver te zijn om over de afgelopen week een indrukwekkend dik boek te schrijven!
Minstens één keer per uur krijgt ze een aanval van hysterie en begint te roepen. Of het dan tegen de hond is of tegen mij of tegen de schapen of tegen zichzelf is niet direct duidelijk. Het bidden van de rozenkrans of een litanie kenmerkt zich door voortdurende herhalingen; mijn Frans is nog wel zo goed dat ik dit bij haar ook herken.
Als ik iets niet direct begrijp krijg ik de volle laag en ze schakelt me voor alles en nog wat in. Het onweer barst los en de was hangt nog buiten: ik krijg een regenjack toegeworpen en allez vite!!!
Ze is nu vertrokken naar haar gymnastiekles. Waar ze dat voor nodig heeft is me compleet een raadsel. Ze is loei sterk, doet aan wielrennen en geen moment in rust.
Kortom: ik heb me reuze vermaakt hier, maar er waren momenten dat ik - net zoals haar zoon – bij mezelf denk " bekijk het maar".
Het weer is wisselend; meestal 's avonds een flinke regenbui al dan niet met onweer.
Ik wens jullie allemaal een leuke dag en wellicht een mooie meivakantie.
Hans
30 april
Beste Mensen,
Om misverstanden te voorkomen toch nog een enkele aanvulling op mijn beschrijving van mijn verblijf hier.
In het Livre d'or, het gastenboek, van de afgelopen jaren schrijven de gasten het volgende over Anne-Marie:
dynamisch
energiek,
een orkaan
tornado,
maar ook:
zeer onderhoudend
uitstekende kok
onvergetelijke avonden
gesprekken over theater, geneeskunde etc;
Kortom: misschien wel de dorpsgek, maar dan zeer geliefd.
Als je de gebruiksaanwijzing kent: formidabel.
Wat deed ik de afgelopen dagen?
Kruiwagens vol onkruid verwijderen uit de tuin
1000 M2 terrein grasmaaien met een half defecte grasmaaier - la tondeuse
een kamer schilderen zodat de stukadoor verder kon
palen slaan voor een omheining
gaas ophalen met Anne Marie bij een herenboer in de buurt
een verdwaalde pelgrim ophalen met de auto in Marciac
op zondagmiddag met zoonlief een pakje shag bij dichtstbijzijnde benzinepomp 8 kilometer verderop.
tafeldekken en afruimen
de afrastering over een 50 meter samen met haar aanbrengen
de mannelijke schapen scheiden van de vrouwelijke terwijl ik het onderscheid niet zie!!!
En tenslotte: dagelijks lekker in bad, goed eten van al de door Anne - Marie zelf gemaakte confituren etc.
Dus morgen op stap op weg....
Liefs
Hans