Op 1 maart 2006 vertrok ik uit Wezep vanaf mijn huis richting zuiden. Het had die nacht iets gevroren en het was waterkoud bij vertrek. In de kapperszaak van Frank, een van mijn wandelmaatjes, hadden we nog even koffie gedronken om het afscheid goed te markeren. Want afscheid nemen moest volgens alles wat je las over de weg naar Santiago. Overdag viel het weer me nogal mee, maar naarmate ik richting Vaassen liep, waar ik mijn eerste slaapplaats had geregeld ging het af en toe behoorlijk sneeuwen.
Omdat ik niet al te ver had gelopen, ik had een rustige start gepland, was ik al vrij vroeg op mijn slaapadres aan de Torenstraat in Vaassen, vlakbij kasteel de Cannenburgh. Mijn hospita voor die nacht deed vrij zenuwachtig en zei dat ze niet had gedacht dat ik nog zou komen, omdat er een weeralarm was afgegeven. Dat bleek ook later toen ik door vele mensen van mijn thuisfront werd gebeld die zich zorgen maakten. De situatie was dat er een zeer plaatselijke sneeuwstorm was geweest over een kleine strook Nederland, precies over Wezep.Ten noorden en zuiden daarvan, wel veel sneeuw maar het viel allemaal daar wel mee.
Enfin, ik kon mij de zorgen van thuis wel voorstellen, maar vertelde dat ze zich niet druk hoefden te maken en ik besloot toch niet van schoeisel te veranderen, wat mij werd aangeboden.
‘s Avonds heb ik boodschappen gedaan in de hoge sneeuw. Wel lastig maar een zeldzaam plaatje. Ik genoot er stiekem van en zou gewild hebben dat het weeralarm niet was uitgevonden…..
Weeralarm
Dit verwacht je niet
Even slikken