(Vooraf: voor het bijschrift, klik op de foto.)
Tot de dood erop volgt...
De Milanees Sebastiaan was in de derde eeuw in dienst van keizer Diocletianus, een brute christen-vervolger. Als officier in de keizerlijke lijfwacht weerhield de reputatie van zijn meester hem er niet van te getuigen van zijn christelijk geloof. Ondanks waarschuwingen bleef hij de vervolgden steunen en het geloof verdedigen. Hij werd gearresteerd en in 288 met pijlen doorzeefd, al of niet naakt aan een boom gebonden. Hij bleef maar door-ademen en werd daarom dood geknuppeld.
Christenen vonden zijn lijk in het stadsriool en brachten het naar de catacomben. In de vierde eeuw werd daar een basiliek gebouwd (de Apostelbasiliek, de Sebastiano) en veel Rome-pelgrims bezochten naast het graf van Petrus ook het graf van Sebastianus.
Ondertussen was er sprake van een reliek-verspreiding over West-Europa. Zeker twaalf plaatsen beweerden over een reliek van Sebastianus te beschikken. Vanaf 1110 werd de Sebastiaanbedevaart in de omgeving van Halle druk bezocht (zelfs door Karel de Stoute) en sinds de middeleeuwen was Sebastiaan ook bekend in Sevenum. Men beschikt daar over een reliek van de heilige, met certificaat.
Beeldvorming
Wij kennen Sebastiaan als de heilige die, vastgebonden aan een boomstam, omwille van zijn standvastigheid met pijlen werd doorboord. Hij is een soldaat van God, niet van een wereldlijke macht.
Dat beeld heeft door de eeuwen heen veel kunstenaars geinspireerd: het onderwerp stond het tonen van mannelijk naakt toe. Sebastiaan als de christelijke Apollo.
Hij is de patroonvan de ridderstand en de beschermheilige van schutters en -gilden.