St Jean Pied de Port

Op 28 april 2007 kwam ik in St Jean Pied de Port aan. Jawel, door de pelgrimspoort. Bij het kruis van Galzetaburu was ik nog even wat gaan eten uit mijn rugzak. Een zo oud monument kun je niet zomaar voorbij rijden. Ook was ik Ostabat gepasseerd, waar veel pelgrimsroutes samenkomen. Ik had er even stilgestaan, ook weer natuurlijk om niet te snel de laatste kilometers af te leggen. Ik was nu voor de eerste keer in St Jean en zou een jaar later er opnieuw starten en nog eens in 2009 met Marie-Jose terugkomen op weg naar een bruiloft in Santander.
Het weggetje naar boven naar de citadel, de ontvangst bij les amis de St Jacques, mijn overweging langs het riviertje de Nive en het heerlijke bed dat ik toen had zijn me bijgebleven. Omdat ik vrij vroeg aankwam, had ik alle tijd om te regelen dat mijn fiets weer naar Nederland zou worden vervoerd en kon ik zien of er uit dit oord een trein ging en hoe. Alhoewel ik dit niet verwachtte, had de stationschef met zijn computer binnen 5 minuten mijn reisschema naar Zwolle met de trein voor elkaar. Dat schema bleek later op de minuut te kloppen. Hij zei ʺMorgen om 22.42 bent u in Zwolle ʺ, en zo was het !!