Het woord “samen” heeft vaak door mijn hoofd gespeeld tijdens de keren dat ik op de camino liep. Het is mijns inziens het centrale thema waar alles om draait. Ieder heeft op de camino een doel. Het doel kan heel verschillend zijn, maar de saamhorigheid om het elkaar mogelijk te maken om dat doel te bereiken is universeel en van een onschatbare waarde tijdens de gehele tocht. Het geeft een warm gevoel. Het gevoel "samen” wordt ook nog eens geaccentueerd door de vonk: “waarom gaat men op weg”. Dat heeft altijd weer te maken met een zoektocht naar je innerlijk, en de verwondering naar alles om je heen. Dit laatste varieert van de mensen tot de natuur.
Het bovenstaande beeld "la cathédrale", van Auguste Rodin geeft het fraai plastisch weer. Het lijkt op een gebed van twee handen. In eerste instantie lijken ze te behoren aan één individu, maar ze zijn toch echt van twee verschillende mensen. Ze verzinnebeelden de intermenselijke verhouding, essentieel om een spiritueel ideaal te bereiken.Rodin associeert de handen verder met de Franse gotische kathedralen; de boog kan herkend worden in de ruimte tussen de naar elkaar neigende handen. Handen hebben een bijzondere schoonheid: zij maken hun eigen ontwikkeling, voorzien in hun eigen noden, gevoelens, hebben hun eigen kuren maar ook tederheid.
Een mooi thema bij het begin van een nieuwe reis op de camino met wandelmaatje Greet.
"Samen"
Het belangrijkste op de camino
Je wordt er soms stil van