Een ontspannen dagje

Er zijn van die dagen dat alles van een leien dakje gaat. Daar moet je van genieten. Onze tocht van Melide naar Arzua was er zo een. Een niet al te lang traject, mooi weer, een goed ontbijt en veel fraais in de natuur. Omdat ons hostal op zondagmorgen geen ontbijt serveerde aten we bij een benzinestation even verder op de weg. Prima, prima. Zo nu en dan lieten we ons verleiden om even languit in het zonnetje te gaan liggen op een bankje langs de weg.
Langs de weg stonden om de 500 meter paaltjes met de afstand die je nog moet afleggen tot Santiago. Je raakte een beetje aan die dingen gewend en ging er steeds meer op letten. Sommige van die paaltjes werden versierd met een schelp of met stenen die pelgrims overal achterlieten. In Arzua zouden we gaan tot paaltje 37. Nog 37 km!! We schoten dus al aardig op.
Toen we Arzua binnenliepen zagen we een aardig motelletje langs de weg, waar we onze intrek in namen. Het zou een beetje raar dageinde worden. Greet werd ’s avonds weer ziek, met dezelfde verschijnselen als twee dagen tevoren, en we moesten maar afwachten wat het de volgende dag na een goede nachtrust zou worden…