N.N.
Mijn ervaring op zusterscholen (basisschool) zijn divers: ik heb op 3 basisscholen gezeten, in Brabant, en aan 2 hiervan bewaar ik de beste herinneringen. Aan één minder, vandaar dat mijn ouders me na een jaar hebben laten veranderen van school. Vooral achteraf, toen ik zelf les ben gaan geven, heb ik grote waardering gevoeld voor diverse zusters. Natuurlijk zijn er zaken, die we nú achterhaald en ouderwets vinden, maar ze pasten wel in die tijd (±1950). We leerden bv. de vaste gezangen van de Gregoriaanse Mis zingen, dus in het Latijn, en voor de Plechtige Communie het Te Deum en Magnificat, en daar heb ik nog steeds plezier van. Anderzijds vond ik bv. het Veertigurengebed tijdens de Carnaval overdreven: dat vervroegde voor mijn idee de vasten. Maar zoiets accepteerde je. Blijheid en feest stonden voorop in de kerk: ik ben nooit bang gemaakt! Alles bij elkaar vind ik dat er op deze tentoonstelling iets meer aandacht besteed had moeten worden aan de vele zusters, die in het onderwijs en de verpleging gewerkt hebben, maar verder alle lof!
N.N.
Bijdrage naar aanleiding van de tentoonstelling 'Vrouwen voor het Voetlicht'.