Iris Savelkouls
Wij waren thuis met één jongen en vijf meisjes. Woonden naast de kerk. Bij feesten en partijen hielp onze vader de koster met het versieren van het altaar. En wij… allemaal bruidje. Wat was onze lieve moeder daar druk mee. Communiejurken wassen, strijken en gymschoenen met witsel, wit gemaakt. Heerlijke herinneringen aan de feestelijke sfeer in huis, het vol verwachting naar de kerk gaan voor de Processie, aan het eind van het 40-urengebed. Daarna was er thuis thee met lekkere, warme tulband. Hoe deed moeder dat. Geen idee, want ook was ze nog af en toe in de kerk om te bidden. Dat gaf haar innerlijke rust, een prachtvrouw, onze vrome en gelovige moeder.