Ingrid van Amelsfort
Maarheeze, een dorpje onder de rook van Eindhoven, jaren zeventig. Als opa en oma op bezoek kwamen, wilde oma altijd een kaarsje opsteken in de dorpskerk. Daar kon je in die tijd nog vrij naar binnen lopen. De deur stond overdag open. Als jong meisje was ik nieuwsgierig, ik wilde graag mee. Oma legde uit waarom dit voor haar belangrijk was. "Kaarsjes steek je aan om iemand te gedenken, om te bidden voor een zieke. Dat doe jij bij Maria. Want God de Vader is ver weg, en Jezus heeft het te druk met belangrijkere zaken, maar Maria is van ons. Zij komt eerst. Zij luistert." Sindsdien steek ik zelf nog wel eens een kaarsje op. Ik geloof niet zoals het Vaticaan dat voorschrijft, maar ik geloof in Maria, de Troosteres der Bedroefden.
Dit herinneringsverhaal is opgeschreven tijdens de tentoonstelling Vrouwen voor het Voetlicht (2012) en vervolgens gedigitaliseerd.