7 okt 2012
Suster Bertken.
Lang geleden – het was december 1960- trad ik in in een beschouwende orde. Achter slot, weliswaar geen kluis zoals bij zuster Bertken, maar toch! 22 jaar was ik. Ik heb na drie jaar weer uit moeten treden omdat het leven te zwaar voor me was, maar het verlangen naar dat diepere, en tegelijk hogere, bleef me heel mijn leven vergezellen en de vorm die ik er, na een lang bewogen leven, voor gevonden heb is uniek. Gehuwd, man na tien jaar gestorven, kinderen nu groot en ik weer terug in de woonplaats van het oorspronkelijke klooster waar in intrad 52 jaar terug. Ik volg dagelijks meerdere malen het Getijdengebed. Diepe bewogenheid om het ene, en vooral de Ene, maakt me tot een gelukkig mens. In of buiten de muren van klooster, huis of kluis: het hoeft geen verschil te maken.
Bijdrage naar aanleiding van de tentoonstelling 'Vrouwen voor het Voetlicht'.