Met een kind…
Eigenlijk al…
Kandelaar in een lamp achter glas en nu aan het eind van deze tentoonstelling denk ik aan haar als licht, Die kaars verbeeld eigenlijk voor mij haar geest, haar wezen, zoals zij in haar houding, in haar liefde laat zien, hoe je als mens en als vrouw ook in de wereld kan staan. En eigenlijk als ik dan bij mezelf kijk maakt het geen verschil of je nu wel of niet dat kind op je armen draagt, want er is zoveel in de wereld wat liefde vraagt en dat kun je altijd geven.
Transcriptie: Annemieke Dannenberg