Object

pelgrimsteken van st. nicolas de port

Een grote kathedraal in een klein dorp.

In het plaatsje dat zijn naam draagt wordt nog altijd zijn feestdag gevierd, ook nadat zijn naam uit de katholieke heiligenkalender werd geschrapt.

RMCC m00037_01

de

Alle rechten voorbehouden

Vooraf: klik voor de beschrijving op de foto's. *

Een legendarische heilige uit Zuid-West-Turkije.
Hij werd rond 280 in de buurt van Myra geboren en had de heiligheid al vroeg in zich: volgens een van de vele legenden weigerde hij als zuigeling op vastendagen de borst. Hij gaf al zijn bezittingen weg en verdiepte zich in de vroeg-christelijke leer. In het begin van de vierde eeuw werd hij bisschop van Myra en ontpopte zich als de beschermer van zijn volk, als behoeder van de armen en kwetsbaren.
De verhalen stapelden zich op, verhalen die na een mondelinge overlevering ter stichting werden opgetekend in een van de 'vita's': vita Michaelem, vita Compilata en de legenda Aurea. Hij zou drie dochters van een arme man van de slavernij hebben gered door hen een bruidsschat te geven en hij bracht drie jongelingen die na hun moord reeds gepekeld waren, weer tot leven. (Deze twee drietallen zijn vaak in de pelgrimstekens verwerkt.)
Hij zou schepen met graan gered hebben om een hongersnood te voorkomen. Hij doorzag een zeeman die hem wilde bedriegen en vergaf hem met de woorden: 'Vaar naar huis en mijn zegen zal je vergezellen.' En werd zo de schutspatroon van de zeevaarders. Hij stierf in heiligheid en werd vereerd als de hoeder tegen allerlei onheil.
In 1087 werden zijn overblijfselen overgebracht naar Bari (Zuid-Italie) omdat men hem wilde beschermen tegen de oprukkende islam. Turkije vraagt nu, bijna een milennium later, de overblijfselen terug: de relieken van St. Nicolas zijn 'Turks erfgoed'.

Een kathedraal voor St. Nicolas in Port (Lotharingen).
Omstreeks 1100 brengt ridder Aubert uit een buurdorp van Port een vingerkootje van St. Nicolas mee uit Bari. Waarom hij dit belangrijk reliek verkreeg is onbekend. Er werd in Port een kerk gebouwd en het botje werd opgeborgen in een schrijn. Deze had/heeft de vorm van een zegende hand.
In 1477 versloeg Rene van Lotharingen de Bourgondiers: Lotharingen zou (voorlopig) zelfstandig blijven! Uit dankbaarheid liet hij een grote kathedraal bouwen in Port, nee, in St. Nicolas de Port.
De kerk torent nog altijd uit boven die plaats, de bevolking koestert de schrijn van St. Nicolas, de patroon van Lotharingen, en eert de heilige met een luisterrijke lichtprocessie op de zaterdag rond 6 december.

  • bechrijving van het pelgrimsteken:

St Nicolas als bisschop met aan de voeten de drie jongelingen in de pekelton (of drie kinderen in de tobbe?) en met opzij de drie maagden. Randschrift: SNICOLAIDEPORT. De bevestigingsoogjes zijn verdwenen. Lood-tinlegering (1300 - 1399). H.: 4 cm. B.: 2.7 cm. Plaats herkomst St Nicolas de Port, vindplaats onvermeld.

Alle rechten voorbehouden

Media