Een wonderlijke samenloop

Zoekend naar de muzikale oorsprong van Sting’s prachtige winterballade 'You Only Cross My Mind In Winter' - zijnde de cello-suite nr.6 'Sarabande' van Johann Sebastian Bach - vond ik op het internet een YouTube filmpje waarin de legendarische Russische cellist Mstislav Rostropovitsj o.a. deze suite speelt op het grote plein voor een van de meest indrukwekkende Romaanse kerken van Europa: de schitterende 8-eeuwen oude basiliek Sainte-Marie-Madeleine in Vézelay, in de buurt van Avallon in Frankrijk. De basiliek die ook bekend staat als een belangrijke vertrek-, pleister- en halteplaats in de grote pelgrimsroute naar Santiago de Compostella.

Wat een wonderlijke samenloop: Rostropovitsj speelde deze muziek op hetzelfde plein en exact op dezelfde plek waar ik een paar jaar daarvóór stond op een zondagmorgen in juli 2013, omringd door meer dan 1000 mannen!
Mannen, die op hetzelfde moment dat ik daar was op het plein voor de basiliek, de pelgrimstocht van Franse familie-vaders, de ‘Pèlerinage des Pères de Famille’ beëindigden. Tijdens die pelgrimstocht van verschillende dagen bidden zij tot de patroonheilige van alle vaders: Sint Jozef en roepen zij zijn genade en zegen af om -net als hij- ook een goede familie-vader te mogen zijn of te worden. De feestdag van Sint Jozef is -anders dan bij ons- nog steeds een gevierde feestdag in maart in Frankrijk.

De unieke, onvergetelijke viering in en buiten de basiliek is dan ook een spirituele climax en een feestelijke afsluiting van de pelgrimstocht voor al deze mannen.Tijdens die dienst maakten de ruwe, ongepolijste stemmen van deze meer dan duizend luid zingende en toegewijde mannen op mij een diepe indruk en ik zong luid mee en huilde ontroerd tegelijkertijd.

Terwijl ik tijdens de viering in de basiliek naast een pelgrim-vader stond, hield hij het Franse tekstboek met de gezangen tussen ons in omhoog zodat ik ook kon meezingen en deelnemen aan deze overweldigende dienst. Na enige tijd vroeg hij mij uit welke streek ik kwam en hij was echt verbaasd toen ik hem antwoordde: 'De Pays Bas'. Na mijn toelichting waarom ik na 40 jaar weer in Vézelay was, riep hij enthousiast uit: 'Ahh, dus dan ben jij óók ‘n pelgrim, zoals wij....'.

Om de unieke pelgrimage feestelijk af te sluiten, werden we na de dienst op het zonovergoten plein voor de basiliek, in kraampjes die tijdens de dienst buiten waren opgezet, onthaald op koele witte en rosé wijn met hapjes en versnaperingen van de lokale Franse bisschop. Mijn kennis van de Franse taal hielp mij me verstaanbaar te maken en kon ik met vele pelgim-vaders -met een glas wijn in de hand- een praatje maken en ontdekken waarom zij hier bij wilden zijn.

Tegelijkertijd herinnerde ik mij de vele dierbare momenten die ik hier met mijn (destijds jonge) gezin op deze bijzondere plek had doorgebracht bij onze verschillende bezoeken zo’n veertig jaar geleden.
Gedurende meerdere jaren was de Franse Morvan-streek een van onze favoriete vakantie-bestemmingen en vanaf ons vakantie-adres was Vézelay dichtbij. Dus bezocht ik de beroemde basiliek verschillende keren samen met zoon en echtgenote.

Toen, in mijn dertiger jaren, maakte de architectuur en het vakmanschap van het majestueuze bouwwerk een enorme indruk op mij en herinnerde ik mij vele waargenomen details uit die tijd. Nu overspoelden alle indrukken en emoties mij des te meer: mijn leven was ingrijpend veranderd omdat ik daar nu alleen was als weduwnaar zonder levenspartner, terwijl de basiliek onveranderd was in al zijn tijdloze glorie, monumentale schoonheid en grandeur.

Ondanks het feit dat ik niet met fysieke ontberingen langs stoffige wegen, met een zongebleekte rugzak en op hoge wandelschoenen de pelgrimage had gelopen, voelde ik mij met al deze Pères de Famille bijzonder verbonden als een eveneens devote pelgrim én familievader uit „Hollande“, die hier vele dierbare en gekoesterde herinneringen terugvond.
En vanzelfsprekend heb ik enorm genoten van meerdere (!) glazen rosé bisschopswijn en wel met een zeer valide excuus: de temperatuur op het plein was rond dat vroege middaguur inmiddels opgelopen tot 30 graden Celsius. De koele, verfrissende wijn was zogezegd 'hemels'.

Diepgekerfde indrukken en herinneringen die ik nooit meer vergeet . . . .
Sting's prachtige winter-ballade ‘You Only Cross My Mind In Winter’, Johann Sebastian Bach, de gezegende bisschoppelijke zomerwijn (avec plusieurs de verres de l'amitié à Vézelay) met de virtuoze Russische cellist Mstislav Rostropovitsj als alom verbindende schakel.

Ik had nimmer zo’n wonderlijke en spirituele samenloop kunnen bedenken:
ik stond erbij en het gebeurde 'right before my very eyes'.