'Op de kerstdagen uit mijn schooltijd kijk ik met warme herinneringen terug'

De kerstboom stond in mijn herinnering al een tijdje opgetuigd in de woonkamer voordat het werkelijk kerst was, ik denk vanaf het begin van de kerstvakantie. In de tijd voor Kerst mochten mijn broertje en ik beiden een kerstbal uitzoeken. Al te bont mocht het niet worden; we moesten ons wel een beetje aan het kleurenschema houden: rood, goud of zilver. De vorm en of er een voorstelling op de bal stond, maakte niet uit. Het optuigen van de boom deden we samen: mijn moeder, broertje en ik. We kozen dan vooraf twee kleuren voor de decoratie uit de flinke hoeveelheid kerstdecoratie in rood, goud en zilver die we tot onze beschikking hadden. De plastic ballen moesten onderaan, vanwege de zwiepstaart van onze graag kwispelende hond. De vogeltjes waren favoriet. Zij kregen altijd allemaal een plekje.

’s Ochtends was het altijd even zoeken naar het lampje dat onze ouders de avond daarvoor hadden losgedraaid en dat wij dan natuurlijk weer moesten vastdraaien om de lichtjes weer aan te krijgen. Kennelijk had het lampjessnoer geen schakelaar. Soms hingen er chocoladekransjes in de boom, maar die waren altijd al snel op. In mijn basisschooltijd ging ik altijd met een protestants vriendinnetje naar de Nederlands-Hervormde koepelkerk in het dorp (Veenhuizen), want dan mochten we heel veel liedjes zingen en kregen we als we naar huis gingen een plastic zakje met snoepjes en een mandarijn. Dat vriendinnetje had trouwens een heel hippe moeder. Hun kerstboom had ieder jaar een andere kleur. Ik kan me mijn verbazing nog goed herinneren over een kerstboom met alleen maar blauwe ballen, blauw engelenhaar etc. en een ander jaar was alles zelfs roze.

Overdag waren we op Eerste Kerstdag thuis met zijn viertjes. Dat was een dag met veel spelletjes: Mens-erger-je-niet, Monopolie en Risk. We hadden geen traditioneel kerstdiner. Wij gingen het ene jaar gourmetten en het andere jaar aten we fondue. Op Tweede Kerstdag gingen we naar onze grootouders in Assen. Mijn opa uit Sneek was begin januari jarig, die zouden we dus later in de kerstvakantie zien. Op deze kerstdagen uit mijn schooltijd kijk ik met warme herinneringen terug. Toen ik op de middelbare school zat en later ook in mijn studententijd raakten deze tradities wat in verval. Ik werkte in de horeca en dan kon je niet gemist worden op deze drukste dagen van het jaar. Aan het einde van de dag had ik spierpijn in mijn kaken, van het vele vriendelijke lachen, en kuiten, want het was de hele dag rennen geblazen. Voor spelletjes was dan weinig tijd meer en de gebruikelijke maar gezellige bezoekjes aan grootouders deden mijn ouders en broertjes, denk ik, zonder mij.

Anoniem, 2014