Van der Hoeven Kliniek
Mijn leven is een pelgrimsreis
(In de TBS-kliniek geschreven en gezongen)
Mijn leven is een pelgrimsreis
Van hellepoort naar het paradijs
Maar mijn verhaal kan jou misschien niet boeie
Ik draag een rugzak vol met shit
En alles waar ik nog steeds mee zit
Is niet bepaald een galmend halleluja
HALLELUJA
Ik ging niet uit mijzelf op pad
De rechtbank die was mijn vrijheid zat
Want ik behoor helaas niet tot ‘de goeie’
Ik kreeg geheel verzorgd een reis
Logies en alles zat bij de prijs
Maar dit hotel verdient geen halleluja
HALLELUJA
Ik heb mij min of meer bekeerd
Van nachten wakker het meest geleerd
Ach zoveel stille uurtjes liggen stoeie
Ik heb mij jaren suf gepraat
kreeg elke dag weer de beste raad
Maar woorden zijn niet zomaar halleluja
HALLELUJA
Te vaak verveling zonder rust
Een leven zonder veel levenslust
Soms leek het of ik nooit meer zou gaan bloeie
Maar langzaam aan kwam het besef
En hier en daar vond ik weer wat lef
om op te staan. Een piepklein halleluja
HALLUJA
Ik ging vooruit en viel weer terug
Het ging wel beter maar niet zo vlug
En toch begon ik langzaam wat te groeie
Ik werd een pelgrim van het soort
Dat door loopt en geen ander meer hoort
Ik zong het op-mijn-eentje: halleluja
HALLELUJA
Voor wat ik deed ben ik berecht
Ik kreeg mijn straf en dat was terecht
Maar ooit komt er een einde aan’t bemoeie
De tijd heelt alle wonden niet
Want de woede blijft en het verdriet
snijdt dwars door al het vrome halleluja
HALLELUJA
Mijn dagen smaken bitterzoet
Maar de wanhoop kent haar eigen moed
Soms moeten er nu eenmaal tranen vloeie
Maar de dag breekt aan dat ik mag gaan
Verlost van alles. Een nieuw bestaan
Ik schreeuw het bijna uit: mijn halleluja
HALLELUJA
Ik voel mij als een kind verdwaald
De jaren hebben mij ingehaald
Met wat ik heb aan riemen moet ik roeie
De vrijheid was mijn levensdoel
Maar iets ontbreekt nog voor mijn gevoel:
Wie zingt er ooit voor mij het halleluja?
HALLELUJA