Iris Savelkouls
Al lopend door dit gebouw komen veel herinneringen boven. Eén daarvan is dat ik als vierjarig in 1959 meisje zondagmorgen een uur heen en een uur terug liep om de kerkdienst mee te maken. Een vervoermiddel was gewoon niet in beeld. Als kind vond ik dat heel normaal en ik liep graag mee. Onderweg bloemen plukken, ’s zomers, en over het ijs, ’s winters. Goede herinneringen bewaar ik daar aan. De liefde tot God heb ik altijd geproefd bij mijn ouders en tot op de dag van vandaag ben ik blij en dankbaar zulke ouders te hebben gehad en dit ook weer door te geven aan mijn vijf kinderen.
Bron: bijdrage tentoonstelling Vrouwen voor het Voetlicht 31 maart - 7 oktober 2012