Museum Catharijneconvent
Dag Marieke,
Ik heb nog eens nagedacht over het persoonlijke verhaal over naastenliefde, maar ik weet niet goed hoe ik het allemaal moet beschrijven. Ik heb wel een mooi gedicht en dat heb ik afgelopen zomer opgedragen aan de gasten die ik uitgenodigd had op een Midzomervaartocht met de JH Dunant (De vakantieboot van het Rode Kruis- red.).
Ik had via de zorgbureaus, kerken en ook op eigen initiatief de namen van gasten gekregen die thuis zorg krijgen, zodat ze een keer een poosje in een andere omgeving zijn dan thuis. Ik had 220 gasten, 18 auto's om mensen op te halen, een grote touringcar en 20 vrijwilligers die mij hielpen.
Ook had ik stichtingen en bedrijven aangeschreven i.v.m. sponsoring. Ook dit liep zo geweldig! Het was eigenlijk zo: ik kwam via de achterdeur binnen en ging via de voordeur weer naar buiten en dan had ik weer een financiële toezegging of een contant geldbedrag. Geweldig!
We zijn van 15.00 tot 19.00 uur wezen varen en dit is zo'n geweldig spektakel geworden waar ik zoveel voldoening voor teruggekregen heb, dat ik beloofd heb dat ik het over twee jaar weer organiseer. En weer voor dezelfde doelgroep.
mantelzorg
In 2005 is mijn man op 55-jarige leeftijd na een ziekbed van 8½ maand thuis overleden. Ik weet dus wat het is om thuiszorg over de vloer te hebben. Ondanks het ziekbed is dit zo'n fijne tijd geweest, waaruit wij allen kracht hebben gekregen.
Gelukkig ben ik heel positief ingesteld en ik probeer de leuke dingen uit het leven te halen, want ik zeg altijd: de armoe komt vanzelf!
Ik heb de midzomervaartocht geopend met onderstaand gedicht en ik denk dat dit een heleboel zegt over naastenliefde.
WEINIG? VEEL!
HET KOST NIET ZOVEEL IEMAND EEN GLIMLACH TE SCHENKEN,
OF JE HAND OP TE STEKEN VOOR EEN VRIENDELIJKE GROET.
ZO IETS KAN OPEENS DE ZON LATEN SCHIJNEN
IN HET HART VAN DE MENS, DIE JE ZOMAAR ONTMOET.
HET KOST NIET ZOVEEL EEN HAND UIT TE STEKEN
OM EEN ANDER EEN BEETJE BEHULPZAAM TE ZIJN.
EEN DANKBARE BLIK IS VAAK DE BELONING,
AL WAS DEZE MOEITE VOOR U MAAR SLECHTS KLEIN.
HET KOST NIET ZOVEEL OM JE HART WAT TE OPENEN
VOOR DE MENS OM JE HEEN IN ZIJN VREUGD EN VERDRIET.
WEES BLIJ, DAT JE ZO WAT KUNT DOEN VOOR EEN ANDER!
OF IS DIE ANDER JE NAASTE SOMS NIET?
HET KOST MAAR HEEL WEINIG JE ARM OM EEN SCHOUDER,
OF ALLEEN MAAR EEN ZACHTE DRUK VAN EEN HAND.
'T IS VAAK VOOR DE ANDER OF HIJ HEEL EVEN
IN EEN KLEIN STUKJE PARADIJS AANBELANDT.
HET KOST TOCH ZO WEINIG OM EEN ANDER TE GEVEN
IETS, WAT JE ZELF TOCH ZO HEEL GRAAG ONTVANGT.
LIEFDE! ALLEEN MAAR DOOR WAT WEG TE SCHENKEN
KRIJG JE MEER TERUG, MEER DAN JE ONTVANGT.
OH, DIE VRIENDELIJKE GLIMLACH, DAT EVENTJES GROETEN, DIE ARM OM JE SCHOUDER, DE HULP DIE JE BOOD. HET KOST ALLEMAAL BIJ ELKAAR TOCH ZO WEINIG, MAAR IN WEZEN IS HET ONTZAG'LIJK GROOT!
Dit heb ik voorgedragen en dit werd heel erg gewaardeerd. Ik weet niet wie het gedicht heeft geschreven. Wie het weet mag het zeggen!
Ank Vernooij
Wijk bij Duurstede
