Over deze tentoonstelling lopend zie ik bij mijzelf hoe ik geestelijk gegroeid ben. Geboren op het platteland, lid van meisjesverenigingen, waar je vorming kreeg en gaf voor je hele verdere leven. Vervolgens werkend en wonend in verschillende steden, waaroender Utrecht voor onder meer de kinderbescherming en met verstandelijk beperkte mensen.
Door 's zondags naar verschillende kerken te gaan, gereformeerd en hervormd-rooms-katholiek ben ik in de loop der jaren oecumenischer geworden. Heel herkenbaar op de expositie, daardoor geestelijk rijker. De basis was toch wel het allereerste begin, de vorming op de jeugdvereniging en het vasthouden van mijn geloof door alles heen.
Diny Edres
Bron: bijdrage tentoonstelling Vrouwen voor het Voetlicht 31 maart - 7 oktober 2012