Museum Catharijneconvent
Coördinator voedselbank
Hierna heb ik zes jaar lang, met onderbrekingen wegens ziekte, voedselpakketten afgegeven aan mensen die het nodig hadden in Overvecht, Kanaleneiland, de Meern, Vleuten, Zuilen en de overige wijken in Utrecht. Nu ben ik al vier jaar fanatiek bezig als coördinator voedselbank Leidsche rijn.
Zonder subsidie
Mijn hindoe zijn geeft mij kracht om dit te blijven doen. Met een aantal mensen die mij onvoorwaardelijk steunt in dit werk hebben we een professionele vrijwilligersorganisatie kunnen opzetten. Alle wijkbewoners in Leidsche Rijn die om wat voor reden dan ook niet in staat zijn om zelf voedsel te kopen, geven wij voedselpakketten. We vergeten de speciale dagen niet zoals moeder- en vaderdag, Pasen, sinterklaas en kerst. Dit kunnen wij doen zonder enige vorm van subsidie met veel hulp van de wijkbewoners, kerken, ondernemers, scholen, kinderdagverblijven, serviceorganisaties, winkels in de buurt, etc.
Karma
Als geboren hindoe vind ik het mijn karma om te helpen en voedsel is de eerste levensbehoefte. Wat je ervoor terug krijgt moet van god komen en niet van de mensen zelf. Met andere woorden ‘geef uit een goed hart en vraag niets ervoor terug’. Het heeft geen nut om te geven en vervolgens op je borst te kloppen. Het gaat er niet om wat de buitenwereld van je vindt. Wel hoop ik dat anderen ook gaan denken: ‘Ook ik kan iets doen waardoor onze wijk, stad wereld een betere plek wordt voor iedereen’.
Honger
Door de jaren zijn er al veel mensen geholpen met de voedselbank en hebben veel families hun leven weer op de rails kunnen krijgen.
Een tijd geleden werd ik gebeld door een meisje van veertien jaar met het verhaal dat haar vader zzp-er was en failliet was verklaard. Hij schaamde zich om zelf te bellen. Tijdens het gesprek zei ze: ‘Ik was op school en toen heb ik verteld dat ik honger had en zij gaven als advies dat ik naar de voedselbank moest gaan’. Na tien jaar raken dit soort verhalen mij nog steeds. Ik ben meteen naar de voedselbank gegaan en heb een pakket voor ze gemaakt. Ze ging blij weg met het eten en zei: ‘later ga ik net als u mensen helpen die hulp nodig hebben’.
Onbetaalbaar
Soms ben ik moe want het kost tijd, energie en geld om dit werk te doen en er doen steeds meer mensen een beroep op ons. Maar de dankbaarheid, glimlach en de lieve woorden en het feit dat mensen geïnspireerd raken door ons is onbetaalbaar.
Sabiets ouders komen uit Suriname en ze is van Hindoestaanse afkomst en woont nu dertien jaar in Leidsche Rijn. Ze werkt als trainer/coach bij een instelling. Het werk dat ze bij de voedselbank doet is vrijwillig. De voedselbank is ongeveer drie jaar geleden van start gegaan in samenwerking met de Stichting Tussenvoorziening en de woonwerkgemeenschap Emmaus Parkwijk.
