Een mooie herinnering bewaar ik aan Zuster Marie-José. Ik leerde haar kennen gedurende mijn stage in een verpleeghuis (wat voorheen een klooster was), van mijn opleiding godsdienst pastoraal werk. We spraken een keer over ‘talenten’, die zij zag als geschenk van God. Wat God ons heeft gegeven, is onuitputtelijk. Zo is God zelf ook onuitputtelijk. Hij heeft ons geschapen naar zijn Beeld, dus zijn wij dat ook. We hebben de ander, onze medemens, iets te geven. Er zijn voor een anders, de ander echt zien en kennen, weten dat je er mag zijn. (zo verwoordde zij dit alles) Ik vond dit mooi en leerzaam om te horen. Het is dan voor mij ook een grondwaarde van mijn werk als geestelijk verzorger.