AxionContinu
Wanneer je ouder wordt en alles niet meer alleen kan, is hulp vanuit welke hoek dan ook zeer welkom. Bijvoorbeeld wanneer je in een verpleeghuis woont en je alles, je huis, je spullen en je buurt, achter je hebt moeten laten.
Gelukkig zijn daar wel de zusters en broeders die veel voor je kunnen doen. Zij zorgen voor je verzorging of je “herstel”. Maar, de echte persoonlijke aandacht van wie krijg je die?
Op het persoonlijke en zinvolle tijdsbestedingsvlak doen de medewerkers van welzijn hun uiterste best. Maar, dan toch weer de vraag van wie krijg je nu echt de persoonlijke aandacht?
Voor de een is dat de partner, voor de ander een kind. Voor weer een ander de familie of buren of misschien een verre vriend.
Voor Mijnheer D is dit zijn trouwe sprekende viervoeter Karel.
Sprekende? Ja, sprekende!
Karel was er altijd, zelfs toen mijnheer D wegens gezondheidsredenen in het verpleeghuis terecht kwam.
Helaas mocht Karel niet mee met mijnheer D. Huisdieren zijn in woonzorgcentrum Voerhoeve niet toegestaan, zelfs geen sprekende.
Karel, de beste mantelzorger ooit.
Alles deed Karel voor mijnheer D. Karel hielp hem zelfs, als dit nodig was, op de wc.
Een echte toegewijde, liefdevolle, trouwe vriend.
De andere viervoeters uit de oude buurt verklaarden Karel voor gek
Ga toch lekker dingen doen die jij leuk vindt, mijnheer D die redt het wel.
Nee, gelukkig luisterde Karel niet naar deze andere.
Maar probeerde hij het leven van mijnheer D nog in het positieve te veranderen.
Zo zie je maar een mantelzorger komt soms uit een verrassende hoek.
Hopelijk blijft dit altijd zo en hoeft men er niet echt naar op zoek.
Deze tekst is gemaakt door de bewoners van de afdeling Amelisweerd van woonzorgcentrum Voorhoeve, onder begeleiding van welzijnsmedewerker Joyce Russo