Atie van Lieshoud
Ik heb me fel tegen de laatste aanwinst verzet. Waarom het juist tegen zoiets onnozels als een broek moest zijn weet ik niet, maar in dat verzet komt alles mee. De aftakeling, de mensonterende ontluistering, het lichamelijk verval, de geestelijke uitholling. En mijn boosheid. Ook die komt mee. Ik vind het wel genoeg zo.
Niets kan hij zelfstandig.
Hij kwijlt, hij sabbelt en hij staat instabiel en tutelig op zijn benen.
Hij draagt een slab, heeft een hek om zijn bed en gebruikt een bijtring.
Hij kan alleen eten als het voedsel geprakt, gemalen, gezeefd of gepureerd is.
Hij verslikt zich als zijn drinken niet wordt verdikt.
Hij wordt gevoerd, verschoond en gewassen.
Hij kan niet lopen zonder ondersteuning en zelfs alleen uit bed komen is er niet meer bij.
Hij kan niet praten, hij kan niet slikken en hij kan niet hoesten.
Hij poept op een postoel en ook douchen moet vastgesnoerd in zo´n stoel.
Hij ligt in een trappelzak, draagt een safehip en een luier.
En nog blijken we er niet te zijn. Er kan nog meer af. Zijn kleren bijvoorbeeld. Zijn visitekaartje, zijn identiteit, zijn uitstraling. Daar zullen we afscheid van moeten nemen. Hij moet aan de joggingbroek! Hét stereotype uniform voor instellingen. Van gevangenis tot verpleeghuis, van revalidatiecentrum tot opvanghuis: de joggingbroek! Voorbij zijn de tijden van het driedelig grijs en ook zijn kaki-outfit-jaren behoren tot het verleden. Het tijdperk van de joggingbroek is aangebroken. Anno joggingbroek! Sexloos, vormloos, pretentieloos kledingstuk.
Lief en vol compassie is me geadviseerd er één met wijde pijpen aan te schaffen, ‘want dan lijkt het net een gewone broek’.
Gisteren mocht hij het proberen. Ik trof hem aan in zijn nieuwe tenue en ik zag het meteen : een joggingbroek met wijde pijpen lijkt op... een joggingbroek met wijde pijpen.
Levend object
Om de persoonlijke verhalen nog dichterbij te brengen krijg je in de tentoonstelling Ik geef om jou! de mogelijkheid om op zaal in gesprek te gaan met ‘levende objecten’. Kom vanaf 13 september naar Museum Catharijneconvent in Utrecht en mogelijk ontmoet je Atie of een van de andere ervaringsdeskundigen.
Maak hier kennis met de andere levende objecten.