Een middag in de week ga ik knutselen of spelen met de kinderen van het asielzoekerscentrum, zodat ze even weg zijn uit de (vaak schrijnende) thuissituatie.
Ook proberen we een Armeense familie, die uitgeprocedeerd is, te bemoedigen en ondersteunen. Ook al zinkt de moed ons (mijn man en ik) daarbij in de schoenen.
Voor mijn kerk (PKN) ben ik contactpersoon op het AZC. Ik help het collectegeld een goede bestemming te geven zodat het bestaan op het AZC wat wordt opgefleurd.