Ieder jaar verstuurt mijn moeder zelfgemaakte kerstkaarten naar alle familie, vrienden, kennissen en collega's. Meestal zijn dit foto's van ons gezin of van mijn broer, mijn zus en mezelf, maar de laatste jaren wil het ondewerp van de foto nog wel eens veranderen. De eerste kerstkaart werd gemaakt in 1993, toen ik zo'n negen maanden oud was. Ik lag als kerstkind, gewikkeld in een deken, in een mand onder de kerstboom met mijn broer en zus naast mij die als Jozef en Maria verkleed waren. Deze kaart werd pas een jaar later verstuurd als de kerstkaart van 1994.
Andere kaarten hadden foto's van bijvoorbeeld onze voeten (met die van mijn moeder in het gips), de drie kinderen in de sneeuw, van een tekening met stoepkrijt en eentje op een strand in Frankrijk met stenen en zeewier. Die laatste is mij nog goed blijgebleven, die is namelijk gemaakt in de zomer vakantie en nog altijd maken we de grap dat, als mijn moeder een foto maakt, of dat dan de foto is voor de kerstkaart. Tijdens een strandwandeling in Frankrijk moesten we namelijk van mijn moeder stenen en zeewier verzamelen om 'Merry Xmas 2005' uit te spellen. Met een hoop gezucht en gemopper gingen mijn broer en ik aan de slag met verzamelen, want niet iedere steen was natuurlijk goed genoeg. Na lang zoeken was het dan eindelijk gelukt en moest er geposeerd worden.
Ik weet nog goed dat we het een belachelijk idee vonden, het maken van een kerstfoto in juli op een strand in Frankrijk, maar ik moet er nu nog altijd om lachen. De hele verzameling kerstkaarten wordt nog altijd opgehangen aan een lint aan de muur zodat er als het ware een tijdbalk ontstaat waar we de ontwikkeling van onze kerst kunnen terugzien. Kerst is en zal voor mij altijd onlosmakelijk verbonden zijn met het maken van deze kerstkaarten.
Ieder jaar een nieuwe kerstkaart
Een kerstkaart maken in juli, mijn moeder dacht altijd ver vooruit!