Vijfendertig jaar geleden was ik wanhopig. Op een avond, ik lag al in bed, kwam er een bol van zacht wit licht op mij af. Ik voelde mijn overleden vader en nog veel meer. Het straalde een niet te beschrijven gevoel uit, dat bij mij binnenkwam. Een poging: ‘volmaakte vrede en geluk’. Het heeft mijn leven zeer positief beïnvloed (kracht). Ik heb hier heel lang niet over kunnen praten. Ik had het niet kunnen verdragen als er om gelachen zou worden.
Drie jaar geleden liep ik in een prachtig bos, de zon scheen, ik voelde mij prettig en tevreden. Opeens begon alles om mij heen zacht te golven en ik voelde mij één met de bomen, het gras enz. Het duurde niet lang.