Jos van Liempdt
Mijn knuistje in papa’s handschoen
over de knerpende sneeuw naar de kerk.
Voor het eerst naar de nachtmis
door spannend donker naar het licht.
De kerkklokken beierden tegen de sterren
op en toen – kopje net boven de kerkbank-
uit – kwam de dienst met kerstzang op gang
… er is een kindeke geboren op aard…
Wat duurde wieroken, bidden en zingen
lang. Maar thuis echte kerstboomkaarsjes
aan chocolademelk en muisjes op beschuit
moe maar blij naar bed en er niet meer uit.