Een bijzondere relatie

Vijftien jaar geleden zochten wij vrijwilligers om onze ernstig verstandelijk gehandicapte dochter te begeleiden, zij moest namelijk dagelijks na het eten een therapieprogramma volgen, gericht op de zintuigen.Omdat er nog drie kinderen rond liepen konden we wel wat hulp gebruiken.
Op een advertentie in het plaatselijke kerkblad meldde zich Ludva, een vluchtelinge uit Bosnië die vijf jaar eerder gevlucht was en uiteindelijk in Nederland terecht was gekomen.
Zij was een energieke vrouw van 50 jaar die graag iets terug wilde doen voor Nederland als dank voor de opvang.
Vanaf het allereerste moment had ze “een klik” met onze dochter en ondanks het feit dat ze nooit in contact was geweest met gehandicapten ging het haar erg goed af.
Nadat we gestopt zijn met de therapie is zij onze dochter blijven bezoeken tot groot plezier van hun beiden en vooral ook voor ons als ouders.
Het is fantastisch om te zien hoe ze samen kunnen genieten.
Inmiddels woont onze dochter in een gezinsvervangend tehuis, maar zij komt ieder weekend thuis.
Het is altijd weer feest als Ludva haar komt halen, zij maken dan een ritje met bus of trein en maken een wandeling en na afloop drinken ze samen een biertje.
Het is haar grootste vriendin en wij hopen dat dit nog lang mag duren!