Als klein meisje moest ik al een hoedje op in de kerk. Ik voelde me dan zo ongelukkig; vooral toen ik een puber was. Ik keek heel niet vrolijk dan en meende dat iedereen naar me keek, wat natuurlijk niet zo was. Toen ik trouwde heb ik voor het laatst een hoed op gehad, dat vond ik toen wèl leuk. Ik zei: 'Luitjes, dit is de laatste keer'.
Bron: bijdrage aan de tentoonstelling Vrouwen voor het Voetlicht (2012)