Met het schip Asturias kwamen mijn ouders in mei 1951 aan in Rotterdam. Met hun twee dochtertjes werden zij in Kamp Lunetten in Vught ondergebracht. Een concentratiekamp waar Joden in de Tweede Wereldoorlog verbleven en velen daar ook de dood vonden. Mijn ouders waren gezegend met zes kinderen, drie zonen en drie dochters. Martha de jongste werd geboren op 18 april 1960. Gedurende het jarenlange verblijf in het kamp waren de condities en de voorzieningen niet optimaal voor een groot gezin.
Na lang overwegen besloten mijn ouders uiteindelijk dat ze niet meer kinderen wilden hebben. Zij bereiden zich voor om tot Gods Aangezicht te komen. In hun zwarte klederdracht stonden zij voor de piring natzar en legden hun offer in de vorm van in munten gewikkeld papier en een envelop met papiergeld erin. In de stilte van middernacht brachten zij hun bede tot God de Vader, Schepper van Hemel en aarde en beleden dat de kroon van Zijn schepping de mens is, die Hij adem gaf. Om Hem te lofprijzen en te eren. In de gebedsworsteling vroeg mijn vader of God mijn moeders schoot wilde sluiten. Zij geloofden rotsvast in Zijn wonderbaarlijke daden. In de zondagse eredienst brachten zij hun offerande aan God als dankoffer dat Hij hun vertrouwen niet heeft beschaamd.
Wat is een piring natzar?
De piring natzar is een gewijde offerschaal. Het woord piring betekent bord of schaal. Het woord natzar komt uit het Arabisch en betekent gelofte die bij het uitbrengen van een offer wordt gebracht. De gewijde offerschaal wordt toegedekt met een kanten kleedje en aan weerszijden ligt de Bijbel en een zangboek. De piring natzar is het geestelijk centrum in het Moluks gezin en heeft een vaste plek in de ouderslaapkamer. Bij zondagse diensten, doop, belijdenis, huwelijk en christelijke feestdagen liggen in de piring natzar in papier gewikkelde munten, die van te voren zijn schoongemaakt om als dankoffer naar de kerk te brengen. Het is een plek om God dagelijks te ontmoeten. Bij het opstaan en voor het naar bed gaan om Hem te eren, te lofprijzen en te danken.