Vrouwen zijn als ’n rode draad mijn steun geweest in mijn leven. Van kleins af aan heb ik dat zo ervaren. Ikzelf als ziek, onzeker en verlegen meisje voelde mij niet thuis op deze wereld. Ik wist dat er iets heel anders was: daar verlangde ik naar als ik ziek op bed lag. Een arm om me heen, ’n aai over m’n bol, ’n luisterend oor, ’n beetje begrip heeft mij erdoor heen geholpen. Nu oud en gezegend met ’n aantal bijna-doodervaringen is het plaatje rond en weet ik dat ik als kind al contact maakte met het leven aan gene zijde. Denk aan alle liefdevolle vrouwen in mijn leven! In dit aardse leven!
Anonieme bijdrage, Vrouwen voor het Voetlicht