Meegetroond door een buurvrouw maakte ik kennis met de NCVB. Ik was nog erg jong, pas getrouwd en zag mezelf niet als lid van die groep. Maar volgens m’n buurvrouw was het er heel gezellig. Dus ik mee en ja, het was gezellig met vrouwen van uiteenlopende leeftijden. Meestal was er een interessant onderwerp met gelegenheid tot vragen stellen. Natuurlijk was de paus ook heel belangrijk. We hadden ook leuke avonden – zelf een hoed maken bijvoorbeeld. De avonden hebben bijgedragen aan m’n ontwikkeling als jonge vrouw.
Bron: bijdrage tentoonstelling Vrouwen voor het Voetlicht (2012)